OM2 (Optical Multimode 2) یکی از انواع فیبر نوری چندحالته است که به‌ویژه در شبکه‌های محلی (LAN) و دیتا سنترها برای انتقال داده‌ها در مسافت‌های کوتاه و متوسط کاربرد دارد. این نوع فیبر نوری به‌طور خاص برای استفاده در سیستم‌های ارتباطی با سرعت‌های پایین‌تر نسبت به OM3 و OM4 طراحی شده است. 

1-ساختار و مشخصات فنی:
فیبر نوری OM2 یکی از انواع فیبرهای چندحالته است که با هسته‌ای به قطر ۵۰ میکرون و پوشش ۱۲۵ میکرون طراحی شده است. این طراحی به OM2 اجازه می‌دهد تا چندین حالت نور را به‌طور همزمان منتقل کند. هسته بزرگ‌تر آن نسبت به فیبرهای نوری تک حالته (single-mode) باعث می‌شود که نور در زوایای مختلفی به داخل هسته نفوذ کند و این امر منجر به افزایش ظرفیت انتقال داده‌ها در مسافت‌های کوتاه می‌شود. به‌طور خاص، OM2 می‌تواند تا مسافت ۸۰۰ متر برای انتقال داده‌های ۱ گیگابیت بر ثانیه و ۱۵۰ متر برای ۱۰ گیگابیت بر ثانیه عمل کند. این ویژگی‌ها OM2 را به گزینه‌ای مناسب برای شبکه‌های محلی و دیتا سنترهایی که به سرعت‌های متوسط نیاز دارند، تبدیل کرده است. همچنین، OM2 معمولاً در سیستم‌هایی که به طول موج‌های ۸۵۰ نانومتر و ۱۳۰۰ نانومتر کار می‌کنند، به‌کار می‌رود، که این طول موج‌ها معمولاً با LEDها و لیزرهای کوچک سازگار هستند. بنابراین، طراحی و ساختار OM2 به‌طور خاص برای پاسخگویی به نیازهای شبکه‌های مدرن و حساس به سرعت داده، بهینه شده است.

2. پهنای باند و ظرفیت انتقال:
OM2 دارای پهنای باندی در حدود ۵۰۰ مگاهرتز بر کیلومتر در طول موج ۸۵۰ نانومتر است. این مقدار به OM2 اجازه می‌دهد تا در مقایسه با OM1 (که دارای پهنای باند ۲۰۰ مگاهرتز بر کیلومتر است) عملکرد بهتری داشته باشد. افزایش پهنای باند به این معنی است که OM2 می‌تواند ظرفیت بیشتری برای انتقال داده‌ها در زمان مشخص داشته باشد، که این ویژگی برای شبکه‌هایی که نیاز به سرعت بالای انتقال دارند، بسیار مهم است. در عمل، این به این معناست که OM2 می‌تواند به طور همزمان داده‌های بیشتری را منتقل کند، که به‌ویژه در محیط‌های شلوغ و پر ترافیک مانند دیتا سنترها مفید است. به عنوان مثال، در یک شبکه محلی که چندین کاربر به‌طور همزمان از خدمات اینترنتی استفاده می‌کنند، OM2 می‌تواند به‌خوبی به نیازهای آنها پاسخ دهد. همچنین، با توجه به اینکه OM2 برای استفاده در مسافت‌های کوتاه طراحی شده است، عملکردش در انتقال داده‌ها در این فواصل به‌طور قابل توجهی بهینه است و به همین دلیل در کاربردهای متعددی مانند اتصال سرورها و سوئیچ‌ها در دیتا سنترها به‌کار می‌رود.

3. کاربردها:
OM2 در بسیاری از کاربردهای شبکه‌ای و ارتباطی به‌کار می‌رود. یکی از اصلی‌ترین کاربردهای آن در شبکه‌های محلی (LAN) است، جایی که نیاز به اتصال سریع و کارآمد بین دستگاه‌ها وجود دارد. به‌عنوان مثال، در یک دفتر کار، OM2 می‌تواند برای اتصال سوئیچ‌های اترنت به سرورهای مرکزی مورد استفاده قرار گیرد، که این امر به افزایش سرعت و کارایی شبکه کمک می‌کند. همچنین، OM2 در دیتا سنترها نقش بسیار مهمی ایفا می‌کند. در این محیط‌ها، OM2 می‌تواند برای ارتباطات داخلی بین سرورها، تجهیزات ذخیره‌سازی و دیگر تجهیزات شبکه استفاده شود. به‌عنوان مثال، یک دیتا سنتر می‌تواند از OM2 برای انتقال داده‌ها بین رک‌های سرور استفاده کند که در آن نیاز به انتقال سریع و بدون تأخیر داده‌ها وجود دارد. علاوه بر این، OM2 در سیستم‌های صوتی و تصویری، مانند سالن‌های کنفرانس، نیز کاربرد دارد. در این حالت، OM2 می‌تواند برای انتقال سیگنال‌های ویدئویی با کیفیت بالا بین دستگاه‌های مختلف به‌کار رود، که این ویژگی به‌ویژه در تولید و پخش محتواهای چندرسانه‌ای مهم است.

4. مقایسه با دیگر استانداردها:
OM2 به عنوان یک استاندارد قدیمی‌تر در مقایسه با OM3 و OM4 شناخته می‌شود. در حالی که OM2 برای سرعت‌های ۱ و ۱۰ گیگابیت بر ثانیه مناسب است، OM3 و OM4 می‌توانند سرعت‌های بالاتر (تا ۱۰۰ گیگابیت بر ثانیه) را در مسافت‌های بیشتری ارائه دهند. به‌عنوان مثال، OM3 معمولاً می‌تواند تا ۳۰۰ متر برای ۱۰ گیگابیت بر ثانیه و OM4 می‌تواند تا ۱۵۰ متر برای سرعت‌های ۴۰ و ۱۰۰ گیگابیت بر ثانیه عملکرد داشته باشد. این تفاوت‌ها در عملکرد و ظرفیت انتقال داده، تصمیم‌گیری در مورد انتخاب نوع فیبر نوری را تحت تأثیر قرار می‌دهد. اگر یک سازمان به انتقال داده با سرعت بالا و در مسافت‌های طولانی‌تری نیاز داشته باشد، ممکن است OM3 یا OM4 گزینه‌های مناسب‌تری باشند. همچنین، با پیشرفت تکنولوژی و افزایش تقاضا برای انتقال داده با سرعت‌های بالاتر، OM2 ممکن است به تدریج از بازار خارج شود و نیاز به ارتقاء به استانداردهای جدیدتر احساس شود. در نتیجه، انتخاب نوع فیبر نوری بستگی به نیازهای خاص شبکه، بودجه و پیش‌بینی‌های آینده دارد.

5. مزایا و معایب
OM2 دارای مزایا و معایب خاصی است که باید در نظر گرفته شود. از جمله مزایای OM2 می‌توان به هزینه کمتر آن نسبت به OM3 و OM4 اشاره کرد. این ویژگی باعث می‌شود که OM2 گزینه‌ای مناسب برای کاربردهایی باشد که نیاز به سرعت‌های بسیار بالا ندارند و در عوض بر روی هزینه‌های پروژه تأکید دارند. همچنین، OM2 برای کاربردهای با نیاز به سرعت پایین‌تر و مسافت‌های کوتاه، مانند شبکه‌های محلی و دیتا سنترها، عملکرد خوبی دارد. با این حال، معایب OM2 نیز قابل توجه است. محدودیت در مسافت و سرعت نسبت به فیبرهای نوری جدیدتر، یکی از چالش‌های اصلی است. به عنوان مثال، اگر یک سازمان نیاز به انتقال داده در مسافت‌های طولانی و با سرعت‌های بالا داشته باشد، ممکن است OM2 مناسب نباشد و نیاز به ارتقاء به OM3 یا OM4 احساس شود. همچنین، با توجه به پیشرفت‌های فناوری و نیازهای رو به رشد در انتقال داده، احتمالاً در آینده نیاز به ارتقاء به استانداردهای جدیدتر برای پاسخگویی به نیازهای بزرگ‌تر وجود خواهد داشت. بنابراین، انتخاب OM2 باید با توجه به نیازهای خاص پروژه و پیش‌بینی‌های آینده صورت گیرد.